شراب روح

آنچه خوشایند ولذتبخش است زودگذراست . همچون حباب روی آب . اما نیکی جاودانه است . فقط نیکی ماندگاراست . به جستجوی نیکی باشید.

درجان تشنه ام شراب روح را می نوشم و چون مست می شوم درعالم احساس پرواز می کنم . آنجا که رویای شعرا و خواسته های عشاق و آرزوهای درحال طواف هستند.

ناگهان به خود می آیم و به جهان مادی باز می گردم و آنچه را که دیده وشنیده بودم را با زبانی زیبا به ثبت می رسانم ...

درمعبد اندیشه ی مطلق و درسرزمین گسترده خیال عبادت می کنم. و گام های آهسته ای برمی دارم . و برپوچی های زندگی سعی میکنم غالب شوم . وهمواره به سوی شگفتی ها وابهت زندگی چشم می دوزم.

به مانند شاعری که ازمحیط وزمان خود فراتر می رود و مشاهدات درونی را به صورت اشعاری ماندگار در می آورد...

چشمان خود را می بندم تا ماورای دنیا را مشاهده کنم و گوشهای خود را می بندم تا غوغای زمین را نشنوم و تنها آواز بی نهایت را بشنوم.

بمانند روحی پاکیزه همچون پرتو آفتاب و قلبی شعله ور هم چون آتش و اندیشه ای صاف هم چون دریایی درمیان کوهساران .