بسم الله النور الهی و ربی من لی غیرک
خدایا!
چون ماهیان که از عمق و وسعت دریا بیخبرند ،عظمت و ژرفای عمق تو را میشناسم.فقط میدانم ...که معبود این دل خسته هستی و اگر دیده از من بر گیری ،خواهم مرد.
بازم شمع و سوختن و دلتنگی . بازم بغض و لبای غنچه و دستای لرزون . بازم با رون چشا و زمزمه لبا و دستای رو سینه. بازم هق هق و یا الهی و نگاهای آسمونی . بازم ، های های و فریا د و سرای پایین. بازم لرزیدن و لرزیدن و زانوهای شکسته. بازم افتادن و سجده و زمزمه . بازم یا الهی و یا الهی و یا الهی . بازم بغض و بازم بغض و بازم بغض .
الهی و ربی من لی غیرک
خدایا تو باور کن که جز تو و مهربونی تو هیچ چیز ندارم . باور کن که با با ل شکسته پریدن سخته . باور کن بی توشه سفر رفتن سخته . تو باور کن بی نقشه سفر کردن راه گم کردنه. باور کن بی رد و نشونی از تو، از بیابون رهایی نیست باور کن بی ریسمون بسته به تو ، از کوه بالا رفتن، پرت شدنه . باور کن بی پرستو شدن عا شق شدن محا له . خدایا تو با ور کن ، تنها تورو دارم . جز تو کسی رو ندارم . با ر رو دوشم سنگینه . دست و با لم خا لیه . که تنها باورم خودتی. خدایا ، چینی بند زن دل شکسته ام ، خودت باش . لبخند رو لبام . اشک های توی چشام . خدایا دستگیر دستای بسته ام خودت باش. کلید قفل بسته دلم خودت باش . فریاد رس دل بی پناهم خودت باش. خدایا یه چیز بگم ، ...... فکر کنم یه چیز یا دت رفته !!!! یادت رفته بی پناهی ، تو دنیایی که پره از خمپارههای نا مردی ، راههای پر پیچ و خم تنهایی بی فا نوس بودن چقدر سخته . خدایا چه دلتنگم من امروز . چه دلتنگ نغمه خوان کوچههای تنهائی توام . ای تنها و با همه! به پاس شکرگزاری به درگاه ملکوتیت هر لحظه و با تمام و جود فریاد میزنم ، خدایا تو را سپاس .سپاس برای هر آنچه که نخواستم و دادی و شکر برای هر آنچه که خواستم و ندادی تعظیم برای بزرگی و جاودانگیت. تکریم برای وحدانیتت . و خدایا شکر برای هر آنچه که زبانم قاصر از بیان آنهاست. دوستت دارم و میستایمت. و میخواهم که شکرگزاریت ورد زبانم باشد. و سجده بر طاق ابرویت عادت همیشگیام و چه عادتی روحانیتر و زیباتر از سجده برای معشوقه ا ی آراسته به تمام صفات کمال! تو را با تمام وجود حس میکنم چرا که همه وجودم و تمام تار و پودم نشانی از تو دارد . ای نشان همه بی نشانهها، خود را به تو میسپارم.
|