یا فاطمة الزُهرا یا بنت محمد یا قرة عین الرسول یا سیّدتنا و مولاتنا انا توجّهنا واستشفعنا و توسّلنا بک الی الله و قدّمناک بین یَدی حاجاتنا یا وَجیهة عندالله اشفعی لنا عندالله

اینروزها قدسیان حرمت ،هلهله کنان، خاک مدینه را توتیای دیدگانشان می کنند وبر قدم هایی که عطر یاس های بهشت می دهند بوسه ی عشق می زنند و اینگونه کوثر امید و شفاعت، زینت بخش عالمیان می گردد. امید آنکه ما نیز از جمله شفاعت یافتگان بانوی مهر و ماه فاطمه ی اطهر(س) باشیم.

 ای اسوه ایثار و گذشت ! ای صبور نمونه ! کاش دنیا آنقدر بزرگ بود، تا همه را به پای چشمان خسته و مهربانت می ریختم . اما چه کنم که دنیا با تمام وسعتش  نیز،  در برابر خنده های  زیبای لبانت ذره ای بیش نیست ، مادر. 

هنگامی که دروجودگرم توای مادر ، آرامش و روشنایی وصف نا پذیرت را ،  احساس می کردم نمی دانستم که کجا هستم . اطرافم را سیاهی فرا گرفته بود و من در پی نوری برای رسیدن.

چه لحظه ها که ، صدای دلنشینت را، که  بامن حرف می زدی و من می شنیدم و احساس می کردم .  وازسرچشمه وجودت سیراب می گردیدم .

 تا اینکه روزموعود برای من وتو فرا رسید و با دردی شیرین ، دردی که انتهایی بسیارشیرین داشت ، که دیداربود. و چهره من با جمال زیبای توای مادر همآوا شد و درآن وقت گرمای محبتت را ، احساس کردم . چه زیبا بود ومن شاد شاد بودم ، چون درکنارت بودم ولی هرچقدرسعی کردم ، نتوانستم بگویم مادر، دوستت می دارم ، ای الهه مهر ومحبت . و تنها کاری که کردم درآن لحظه گریستن بود تا به توبگویم که اشکهایم برای توست . برای توکه مهربانترین هدیه خدا برای من بودی وهستی . وتنها تویی که تکیه گاه من درزندگی ام هستی ای نازنین مادر. اکنون که در پی سالها ، با نثارلحظه های ارزشمندوجودت وجوانیت ، برای من ، که چون شمع برای پروانه سوخته ایی و آب شده ای ، هنوزهم نیازبه تودارم نیاز به نور، روشنایی ومحبت بی دریغ ات .  درآغوشم بگیر تا دوباره برایت مثل روز مقدس تولد ،  باردیگربگریم . گریه ای که نشانه عشق من به توست که توخود ابتدای هرعشق وایثاری .

اما ای مهربان  مادرم ، از خدای عزیز مثل همیشه  سپاسگزار و ممنونم که بهشت خود را به پایت ریخته و خوشا به حالت که چنین روزی که مصادف با طلوع نورانی مادر نمونه عالم و ورود قدمهای کوچکش به خانه با صفای پیامبر است که به نام تو گذارده شده. مادرعزیزم روزت مبارک وهمیشه فرخنده باد.